FESHANE'DE RUMELİ GÜNLERİ

Öncelikle yazıyı yazarken Elveda Rumeli dizisinin o güzel jenerik müziğini bir yandan tatlı tatlı dinlediğimi belirtmek ve sizlere de -ortamınız mümkünse- dinlemenizi tavsiye etmek isterim;)

Geçtiğimiz hafta Feshane'de 7-10 Ağustos tarihleri arasında Rumeli Günleri vardı.

Benim Makedonya, Bosna Hersek, Arnavutluk, Kosova gibi ülkelerde yaşayan soydaşlarımıza, oralardan topraklarımıza yerleşen yurttaşlarımıza ayrı bir sevgim, ayrı bir muhabbetim var.
Şu ana kadar tanıştığım, köklerinde göçmenlik olan insanlar hep iyi niyetli, temiz ve dürüst insanlardı.
Açık tenli, renkli gözlü halleriyle oldukça hoş fiziksel özelliklere sahip olduklarını hatırlatmama gerek yok sanırım:)
Balkanlar'a ayrı bir yakınlık duymamda yıllarca zulüm altında yaşamaları ve Türkiye'yi kendilerine kucak açacak ata yurdu olarak görmelerinin de etkisi var diye düşünüyorum.

İşte tüm bu hissiyatla, Rumeli Günlerinde Feshane'yi ziyaret etmem gerekiyor diye geçti içimden.

Sergi bölümlerinde (stantlarda yani) ilk dikkatimi çeken ahşaptan yapılmış, üzerinde hoş figürler bulunan yöresel çalgılar oldu. Çalgıların isimleri ne, bilmiyorum. Ama hepsinde ince ve zevkli bir işçilik olduğu şüphesiz.

Ortadaki masada yer alan, şekil itibariyle kavalı andıran müzik aletine Kosova'nın sergisinde de rastladım. Lakin ona buna bakayım derken ismini sormayı unutmuşum:(
Canlı ve rengarenk görünümüyle bu çalgı aleti çok hoşuma gitti.

Tezgahlarda küçük hediyelik eşyalar vardı. Daha çok buzdolabı süsleri, bardak altlıkları, kitap, arabaya asılan koku, anahtarlık, bileklik, vs. rastlamak mümkündü.

Aslında görsel ürünler anlamında beklentim daha yüksekti. Çünkü Balkanlar'da oldukça güzel oyalar, el işleri yapılıyor bildiğim kadarıyla. Hanımlar güzel olduğu kadar marifetli yani;)

Kına gecelerinde giyilebilecek nitelikte, işlemeli güzel elbiseler vardı ki pek bir dikkatimi çekti;) Elbiselerin cepken şeklinde kullanılanlarına da rastladık.
Bu kıyafetlerin belki özel bir ismi vardır, fikrim yok açıkçası.

Yöresel kıyafetlerini giyerek ezgiler eşliğinde dans eden bir grup vardı ki gezmek için gelen vatandaşları da coşkulu ezgileriyle şenlendirdiler:)

Prizrenliler Derneği küçük bir fotoğraf sergisi hazırlamış. Güzel kareler yakalamışlar...
Bir kısmını sizlerle de paylaşmak isterim.

"Yediğin içtiğin senin olsun, gördüklerini anlat" derler bizde... Ben gördüklerimi çoktan anlattım, paylaşımcı olduğum için sıra yiyip içtiklerimi anlatmaya geldi:)

İlk olarak, Makedonya dolaylarına özgü, böğürtlenden yapılan kırmızımsı ve hafif mayhoş bir tadı olan brownissayı  tattık. Sıcak yaz gününde kızgın  kumlardan serin sulara atlamış kadar olmasak da, bir nebze içimizi ferahlattığını söyleyebilirim;)

Daha sonra yine Balkanlara özgü olan, adını önceden duyduğum ama hiç tatmadığı trileçeyi yedik. Çok hafif ve lezzetli bir tatlı. Kekin üzerine sütle hazırlanmış bir şerbet, onun üzerine de karamel dökülerek hazırlanıyormuş. Daha doğrusu asıl hali buymuş ama farklı soslar dökülen çeşitlerini de gördük satın aldığımız yerde.

Gezi esnasında daha çok mideye çalıştığımızı söylemekte bir beis görmüyorum:)

Hazır gelmişken ve kaynağında bulmuşken Boşnak Mantısını da deneyelim dedik. Bizim bildiğimiz mantı gibi yoğurtlu, üstü salça soslu ve naneli bir mantı olmamasına rağmen, oldukça güzeldi tadı.

Yazıyı etkinliğin devam ettiği günlerde hazırlamayı çok istedim fakat maalesef zamanım olmadı.
Elimden gelen ancak bu kadarı;)