Epey zaman oldu.
Ama ilk girişimim ne yazık ki başarısız sonuçlandı
Az su verdiğim için maydonozlar büyümedi, doğru düzgün de çıkmadı.
Yılmadım, ikinci girişimimde başarılı oldum.
Ve nihayet maydonozlarımız yenilebilecek kadar büyüdü.
Bu sabah -kıyamasam da- kopardım.
Nasıl da tazecik ve körpeler...
Sabah kahvaltıda afiyetle yedik.
İnsan kendi yetiştirdiği şeyi yerken değişik hissediyor.
Tamam kabul, çok emek harcamadım, sadece suladım, ama bu bile beni mutlu etti.
Pazardan aldığımız sert yapraklı maydonozlar gidi değildi bir kere...
Mutluyum:)
Balkonda yetiştirdiğimiz yeşilliklerle mutlu olmakla yetinen bir nesiliz aslında.
Ama olsun, bu da bir şeydir...
4 yorum:
Afiyet olsun.Bende hep istiyorum ama bir türlü dikemiyorum, sizi tebrik ediyorum.
Teşekkür ederim...
Sen besle büyüt o boya getir sonra da ye :)
Doğal denge döngüsü diyelim bence biz buna:)
Yorum Gönder