2015 yılının geneli ve 2016 yılının ilk ayları benim için tabiri caizdir zannediyorum ki, Mustafa Kutlu kitapları yılı oldu. Evdeki Mustafa Kutlu kitapları stoğunu bitirmek için sanıyorum 2 kitabı daha devirmem gerekiyor.
Hüzün ve Tesadüf, 17 kısa hikayeden oluşuyor. 88 sayfalık, kısa sürede okunabilecek bir kitap. Lakin gelin görün ki bebekli hayatımda kitap okuma hızım kaplumbağadan daha da yavaş (Anneciğim sağ olsun, evde bana hiç iş yaptırmadığını düşünürsek, hız konusundaki tespitim tam da yerinde) . 16 hikayeyi ortalama bir okuma hızıyla tamamlasam da son hikayeyi okumak bir türlü nasip olmadı! Nihayet bugün okuma fırsatı buldum da kitabı bitirebildim. Aynı yazarın kitaplarını arka arkaya okumak bünyeme ters mi geldi bilmiyorum. Belki de sınırlı vakitte çok da sakin kafayla okuma şansım olmadığından biraz sıkıldım. Bunda yazarın bazı hikayelerdeki doğaya dair betimlemelerinin fazlaca yer almasının da payı olabilir. Uzun uzun yapılan betimlemeler bazen can sıkıcı olabiliyor. Sanırım Mustafa Kutlu'nun deneme tarzındaki kitaplarını daha çok sevdim. Yada bir kitapta bölümler halinde yazdığı kitapları... (Yazara ait okuduğu diğer kitaplarla ilgili yorumlara Okuduklarım başlığından ulaşabilirsiniz). Bu kitapta en çok beğendiğim hikayeler, eski bir tren garında geçmişte ve bugün yaşanan olayların yer aldığı, kitaba da ismini veren Hüzün ve Tesadüf ile çocukluk günlerinde geçen ve üzücü bir sonla nihayete veren Uç Selahattin Uç oldu.
Yayın evi: Dergah Yayınları
3 yorum:
Hiç duymamıştım bu yazarı beyza, bebiş nasıl bebiş? :)
küçük hikayelerden oluşan kitapları severim
Dilek Eren; Mustafa Kutlu iyidir;) Bebek büyümeye çalışıyor, ne yapsın, işi bu:) Biraz da yoruyor ama tabi;)
gizli yetenek; evet, kitabı tamamlaması rahat oluyor. Ara verilmek durumunda kalınsa dahi tekrar okunup tamamlanabiliyor.
Yorum Gönder